„Jú, við erum líklega einir um að salta síld í einhverju magni til sölu. Ég held að þetta hafi byrjað aftur árið 1996 eða 1997 svo þetta hefur verið fastur liður hjá okkur núna í hátt í þrjá áratugi,” segir Steinar Grétarsson, verkstjóri síldarverkunar hjá Loðnuvinnslunni.

Unnið er á tvískiptum vöktum við síldarsölun hjá Loðnuvinnslunni. Myndir/Steinar Grétarsson.
Unnið er á tvískiptum vöktum við síldarsölun hjá Loðnuvinnslunni. Myndir/Steinar Grétarsson.

Steinar segir að afurðirnar farið mikið til sömu viðskiptavina ár eftir ár. Kaupendurnir eru í Skandinavíu og Kanada. Í Svíþjóð og Noregi sé hefð fyrir neyslu á þessum afurðum allt árið en hún eykst mikið yfir jólahátíðina. Þá séu Pólverjar duglegir að snæða síld og annan fisk yfir jólin.

Mikil handavinna

„Ég reikna með að á þessu ári söltum við í 15-20 þúsund tunnur. Kvótinn okkar núna er 4.700 tonn sem er líklega um 15 þúsund tunnur. Og við erum þegar búnir að salt í 4 þúsund tunnur úr norsk-íslensku síldinni,” segir Steinar.

Það þarf mikinn mannafla í kringum söltunina og það er líklega ástæðan fyrir því að önnur fyrirtæki standa ekki í þessari vinnslu. Þetta er mikil handavinna. Það þarf að hræra mikið í þessu, hella á milli kara í annan lög og svo framvegis. Þessa dagana er verið að setja síld í edikmarineringu og þá þarf að hella á milli og hræra og í þessu felst mikil vinna.

Megnið af síldinni fer til Skandinavíu og Kanada.
Megnið af síldinni fer til Skandinavíu og Kanada.

„Við flökum alla síld núna og hún fer út annað hvort í heilum flökum eða bitum. Við tökum ekki nema um 200 tunnur á ári af þessu gamla, þ.e.a.s. hausskornu. Sá markaður hefur minnkað mjög mikið og það er bara einstaka viðskiptvinur sem vill þannig síld til að geta haldið í hefðir. Þannig er hún seld út úr búð og kúnnarnir matreiða hana eftir sínum óskum,” segir Steinar.

Lítill innanlandsmarkaður

Hann segir heilmikil verðmæti í þessari vinnslu og umtalsvert meiri en í heilfrystri síld. En það sé líka mikið haft fyrir þessu. Núna eru um 25 starfsmenn við flökun í flökunarsalnum og unnið er til kl. 19 og þá tekur við önnur 25 manna vakt. Síðan bætist við mannskapur sem hellir á milli kara þannig að samtals er þetta um 40 manns á hverri vakt. Mannskapurinn kemur úr frystihúsinu þar sem hlé er tekið á bolfiskvinnslunni meðan á síldarsöltuninni stendur. Afar lítið af afurðunum fari á innanlandsmarkað. Ora kaupi þó eitthvað en það sé ekki mikið.

„Ora hefur verið að kaupa síld líka frá Noregi og við erum bara ekki samkeppnishæfir í verði við Norðmennina. Eins undarlega og það hljómar þá er síldin ódýrari komin alla leið frá Noregi og á svipuðu verði og við erum að borga fyrir frá bátnum okkar,” segir Steinar.

„Jú, við erum líklega einir um að salta síld í einhverju magni til sölu. Ég held að þetta hafi byrjað aftur árið 1996 eða 1997 svo þetta hefur verið fastur liður hjá okkur núna í hátt í þrjá áratugi,” segir Steinar Grétarsson, verkstjóri síldarverkunar hjá Loðnuvinnslunni.

Unnið er á tvískiptum vöktum við síldarsölun hjá Loðnuvinnslunni. Myndir/Steinar Grétarsson.
Unnið er á tvískiptum vöktum við síldarsölun hjá Loðnuvinnslunni. Myndir/Steinar Grétarsson.

Steinar segir að afurðirnar farið mikið til sömu viðskiptavina ár eftir ár. Kaupendurnir eru í Skandinavíu og Kanada. Í Svíþjóð og Noregi sé hefð fyrir neyslu á þessum afurðum allt árið en hún eykst mikið yfir jólahátíðina. Þá séu Pólverjar duglegir að snæða síld og annan fisk yfir jólin.

Mikil handavinna

„Ég reikna með að á þessu ári söltum við í 15-20 þúsund tunnur. Kvótinn okkar núna er 4.700 tonn sem er líklega um 15 þúsund tunnur. Og við erum þegar búnir að salt í 4 þúsund tunnur úr norsk-íslensku síldinni,” segir Steinar.

Það þarf mikinn mannafla í kringum söltunina og það er líklega ástæðan fyrir því að önnur fyrirtæki standa ekki í þessari vinnslu. Þetta er mikil handavinna. Það þarf að hræra mikið í þessu, hella á milli kara í annan lög og svo framvegis. Þessa dagana er verið að setja síld í edikmarineringu og þá þarf að hella á milli og hræra og í þessu felst mikil vinna.

Megnið af síldinni fer til Skandinavíu og Kanada.
Megnið af síldinni fer til Skandinavíu og Kanada.

„Við flökum alla síld núna og hún fer út annað hvort í heilum flökum eða bitum. Við tökum ekki nema um 200 tunnur á ári af þessu gamla, þ.e.a.s. hausskornu. Sá markaður hefur minnkað mjög mikið og það er bara einstaka viðskiptvinur sem vill þannig síld til að geta haldið í hefðir. Þannig er hún seld út úr búð og kúnnarnir matreiða hana eftir sínum óskum,” segir Steinar.

Lítill innanlandsmarkaður

Hann segir heilmikil verðmæti í þessari vinnslu og umtalsvert meiri en í heilfrystri síld. En það sé líka mikið haft fyrir þessu. Núna eru um 25 starfsmenn við flökun í flökunarsalnum og unnið er til kl. 19 og þá tekur við önnur 25 manna vakt. Síðan bætist við mannskapur sem hellir á milli kara þannig að samtals er þetta um 40 manns á hverri vakt. Mannskapurinn kemur úr frystihúsinu þar sem hlé er tekið á bolfiskvinnslunni meðan á síldarsöltuninni stendur. Afar lítið af afurðunum fari á innanlandsmarkað. Ora kaupi þó eitthvað en það sé ekki mikið.

„Ora hefur verið að kaupa síld líka frá Noregi og við erum bara ekki samkeppnishæfir í verði við Norðmennina. Eins undarlega og það hljómar þá er síldin ódýrari komin alla leið frá Noregi og á svipuðu verði og við erum að borga fyrir frá bátnum okkar,” segir Steinar.