Birkir Bárðarson, leiðangursstjóri í nýafstöðnum loðnuleitarleiðangri Hafrannsóknastofnunar, segir að vegna þess að ís hafi hamlað leit úti fyrir Vestfjörðum verði hugsanlega farið aftur þar til leitar fljótlega. Jafnvel verði farið yfir allt svæðið aftur.

Tvö rannsóknarskip og tveir togarar tóku þátt í leiðangrinum að þessu sinni. Loðna fannst ekki fyrir austan land og hafís úti fyrir Vestfjörðum setti strik í reikninginn.

„Við færum helst aftur vegna þess hvað við náðum takmarkaðri yfirferð fyrir vestan út af hafís,“ segir Birkir um möguleikann á nýrri leit.

Sást ekki út af Austfjörðum

„Það að við sáum loðnuna ekki út af Austfjörðum segir okkur að hún sé kannski seinna á ferðinni á þessari leið sinni þarna austur fyrir en oft áður. Hitt, hversu við vorum takmarkaðir af hafís fyrir vestan og vorum að sjá sjá loðnu við ísröndina, segir okkur að það gæti átt eftir að koma meira af loðnu inn á svæðin þar frá þessum svæðum sem eru þakin ís núna,“ heldur Birkir áfram.

Birkir Bárðarson líffræðingur og leiðangursstjóri.
Birkir Bárðarson líffræðingur og leiðangursstjóri.

Aðspurður segir Birkir þessi áform ekki þýða að ekki hafi sést nógu mikið af loðnu í nýafstöðnum leiðangri til þess að hægt sé gefa út kvóta. Slík leit yrði fyrst og fremst í vísindaskyni.

„Ég myndi segja þetta líka ef þetta væri á hinn veginn. Ef það er útlit fyrir að við höfum ekki náð utan um allan stofninn þá viljum við fara aftur til að ná utan um hann – hvort sem það verður eitthvað gefið út eða ekki“ útskýrir hann.

Hreyfing á ísnum og ganga loðnunnar gæti gert hana sýnilegri

Nú segir Birkir að gögnin sem fengust úr leiðangrinum verði keyrð saman og gefið verði út öðru hvoru megin við helgina hvort ráðgjöfin verði sú að gefa út loðnukvóta.

Varðandi hugsanlega nýja leit segist Birkir eiga von á að ákvörðun um hana verði tekin fljótlega. „Það fer eiginlega svolítið saman með samtalinu um hvernig þetta liggur og hvernig við lesum þetta sem við vorum að sjá rétt í þessu,“ segir hann.

Að sögn Birkis væri áhugavert að sjá hvað er að gerast á Grænlandssundi út af landgrunninu úti fyrir Vestfjörðum og Norðvesturlandi þar sem leitarmenn voru hindraðir af ís.

„Meðan tímanum sem líður gengur loðnan náttúrlega og þá getur hún orðið meira sýnileg. Þannig að það er bæði hreyfingin á ísnum og framvindan í göngunni sem getur gert hana sýnilegri,“ segir Birkir.

Stundum þarf að mæla allt aftur

Þá segir leiðangursstjórinn að ef af nýrri leit verði þurfi að meta það svæði sem eigi að dekka. Meti þurfi hvort reyna eigi að ná utan um allan stofninn eða hvort það séu einhver svæði sem menn vilji einbeita sér að.

„Það er oft æskilegra að ná utan um heildarstofninn þó að það velti svolítið á því hvernig hún liggur. Að vita hvaða stofnbrot við erum að mæla í samhengi við það sem við höfum mælt áður,“ segir Birkir. Stundum þurfi að mæla allan stofninn aftur til að geta sett mælinguna í samhengi en stundum sé hægt að takmarka sig við ákveðin svæði ef dreifingin á loðnunni sé þannig. „Þetta munum við skoða núna upp á hvert framhaldið verður.“