Hnúfubakar í Hafnarfjarðarhöfn hafa kætt bæði starfsfólk Hafrannsóknastofnunar og vegfarendur við höfnina enda hefur útsýnið oft verið á pari við bestu hvalaskoðun. Þetta segir á vef stofnunarinnar.
„En svaml hnúfubaka hefur ekki dugað vísindafólki stofnunarinnar sem hefur velt fyrir spurningunni af hverju hvalurinn heldur sig á þessum slóðum. Og nú liggur svarið fyrir; mælt með aðferðum hafrannsókna, bergmálsmælingum og -skráningum og sýnatöku. Svarið í stuttu máli er að hnúfubakar hefur verið að eltast við töluvert magn af smásíld og brislingi en einnig ufsa,“ segir á hafro.is
Fram kemur að eftir að Hafrannsóknastofnun flutti til Hafnarfjarðar árið 2020 ásamt útgerð rannsóknaskipa hafi orðið vart við líf í höfninni við upphaf og/eða endi sumra leiðangra.
„Gera má því skóna að ef hvalur í Hafnarfjarðarhöfn éti síld, brisling og ef til vill ufsa, tengist ferðir hvalsins inn og út úr innri höfninni ferðum bráðarinnar. Því mætti einnig velta fyrir sér hvað smáfiskarnir éti sem hér halda til og hvort þörf sé á vistfræðirannsókn í nágrenni Hafrannsóknastofnunar?“ er spurt í frásögninni.
Þá segir að Hafrannsóknastofnun hafi sinnt skráningum á bergmálsmælum af lífríki upp í sjó og niður við botn á fremur litlu dýpi á skipalæginu en einnig utar í innsiglingunni af og til. Eðli málsins samkvæmt sé yfirleitt ekki mikið tóm til sýnatöku við brottför og heimkomu, en ákveðnar athuganir hafi þó verið gerðar.
„Í tilefni af hvalkomu í Hafnarfjarðarhöfn um miðjan janúar var ákveðið að varpa ljósi á mögulega fæðu hvala innarlega í höfninni. Hnúfubakur kvaddi leiðangursmenn á Bjarna Sæmundssyni þegar lagt var af stað í loðnuleiðangur 16. janúar. Að leiðangri loknum um það bil viku síðar heilsaði hvalur Bjarnamönnum við hornið á Suðurbakka,“ segir hafro.is.
Lögðu silunganet í höfninni
„Í ljósi niðurstaðna bergmálsmælinga var ákveðið að ná í sýni úr þeim fiski sem sást á skráningum undir rannsóknaskipunum síðasta spottann inn til hafnar. Þann 30. janúar lagði áhöfnin á Bjarna Sæmundssyni silunganet með þremur mismunandi möskvastærðum sem voru saman í trossu. Hún var lögð á milli skips og endans á Suðurbakka utan við Hafrannsóknastofnun og fékk u.þ.b. klukkutíma legu. Á 5. mynd eru sýndir þeir fiskar sem veiddust í netalögn og á 6. mynd síld og brislingur í nærmynd. Alls veiddust tíu fiskar, fimm ufsar á bilinu 18–26 cm langir, þrír brislingar (tannsíldar) 12–15 cm og tvær smásíldar (einnig þekkt sem kræða) 12–14 cm langar. Ufsarnir fengust í stærsta möskvann en síldin og brislingurinn tolldu ekki vel í netinu og talsvert tapaðist af þeim þegar netið var dregið,“ segir ennfremur áhafro.is þar sem nánar má lesa um þetta athyglisverða mál.
