Snorri Snorrason, skipstjóri á Klakki SH, segist hafa verið heppinn því að Klakkur hafi nánast verið eini ísfisktogari FISK-Seafood um kvótann.
„Vélin í Hegranesinu hrundi í fyrra og frystitogarinn Örvar var á ísfiskveiðum með okkur hluta úr árinu en við vorum einir frá páskum. Það er þess vegna sem við fáum að veiða svona mikið. Árið gekk mjög vel og lítið um bilanir og vesen. Klakkur landaði öllum sínum afla á Sauðárkróki og við vorum að sækja fiskinn austur fyrir land, til dæmis á Þórsbanka og Hvalbaks halla. Stímið heim var því yfirleitt 28 til 35 tímar,” segir Snorri.
Eingöngu að veiða þorsk og ufsa
Að sögn Snorra komu þeir alltaf í land með fullfermi, 130 til 135 tonn en heildarveiði fiskveiðiársins var um 3.500 tonn, þar af voru 3.200 tonn þorskur.
„Að öllu jöfnu vorum við bara að veiða þorsk en það kemur fyrir að maður er sendur út með „innkaupalista“; beðinn um að koma í land með einhver ákveðin tonn af ufsa en það er sjaldan. Klakkur hefur þá sérstöðu fram yfir marga togara að vera ekki háður því að koma ávallt með ákveðna aflasamsetningu í land. Mér finnst fiskurinn sem við vorum að fá mjög góður, 2,1 kíló og upp í 2,5 kíló og út af Þórsbanka var hann 3 kíló og yfir. Aflinn frá okkur fór allur i vinnslu en veiðinni var stillt þannig að fyrst reynum við að taka ufsann þegar því er að skipta og svo þorskinn til að hafa hann sem ferskastan þegar við komum í land. Í vikutúr tökum við yfirleitt þorskinn á síðustu þremur dögunum,” segir Snorri.
Ekki lakari en línufiskur
Snorri blæs á þá fullyrðingu að togarafiskur sé ekki eins góður og línufiskur. „Það er kjaftæði. Einfaldlega vegna þess að i dag eru skipin farin að draga mikið styttra, tvo til þrjá klukkutíma á hol. Ég get ekki séð að fiskurinn sem við komum með að landi sé neitt lakari en sá línufiskur sem ég hef verið að sjá á fiskmörkuðum. Það getur svo sem verið að ef línubátur kemur inn með fiskinn nánast spriklandi eftir stuttan túr þá sé hann betra hráefni en togarafiskur. Mér þykir aftur á móti fullljóst að línubátur sem er úti í þrjá daga er að koma með mjög svipað hráefni að landi og við á togurunum. Holin eru orðin miklu minni en þau voru og því minna um að fiskurinn merjist, holin eru stillt þannig að við fáum ekki nema 4 til 6 tonn í einu. Ef það kemur fyrir að holið er stærra einhendir áhöfnin sér einfaldlega í að vinna aflann og það er staðið þar til að síðasti fiskurinn er kominn niður í lest. Ég fullyrði að við erum aldrei lengur en tvo til þrjá tíma að gera að fiskinum,” segir Snorri.
Allt 150 prósent menn
Alls eru 15 manns í áhöfninni á Klakk og segir Snorri að það séu allt þrælduglegir og ábyggilegir menn.
„Sumir eru búnir að vera með mér mjög lengi og við erum orðnir eins og stór fjölskylda og hringjumst mikið á þegar við erum í landi. Fyrirkomulagið í brúnni er þannig að við róum tvo túra og erum einn í fríi og það er mikil breyting frá því sem áður var og allt annað líf. Auðvitað kemur fyrir að menn taka aukatúr vegna þess að einhver er að fara í frí, en túrarnir eru frá fjórum og upp í sjö daga allt eftir veiðinni,” segir Snorri.
Að lokum segir Snorri að það skipti að sjálfsögðu miklu að mega veiða mikið en að mestu máli skipti að hafa góða menn um borð. „Það er aldrei hægt að fiska vel nema að áhöfnin sé samhent og tilbúin til að leggja mikið á sig þegar þannig stendur á. Ég þarf til dæmis aldrei að biðja menn að standa frívakt þegar mikið er að gera. Þeir ganga sjálfir í verkið þegjandi og hljóðalaust. Mannskapurinn á Klakki eru allt 150 prósent menn.“
Snorri Snorrason, skipstjóri á Klakki SH, segist hafa verið heppinn því að Klakkur hafi nánast verið eini ísfisktogari FISK-Seafood um kvótann.
„Vélin í Hegranesinu hrundi í fyrra og frystitogarinn Örvar var á ísfiskveiðum með okkur hluta úr árinu en við vorum einir frá páskum. Það er þess vegna sem við fáum að veiða svona mikið. Árið gekk mjög vel og lítið um bilanir og vesen. Klakkur landaði öllum sínum afla á Sauðárkróki og við vorum að sækja fiskinn austur fyrir land, til dæmis á Þórsbanka og Hvalbaks halla. Stímið heim var því yfirleitt 28 til 35 tímar,” segir Snorri.
Eingöngu að veiða þorsk og ufsa
Að sögn Snorra komu þeir alltaf í land með fullfermi, 130 til 135 tonn en heildarveiði fiskveiðiársins var um 3.500 tonn, þar af voru 3.200 tonn þorskur.
„Að öllu jöfnu vorum við bara að veiða þorsk en það kemur fyrir að maður er sendur út með „innkaupalista“; beðinn um að koma í land með einhver ákveðin tonn af ufsa en það er sjaldan. Klakkur hefur þá sérstöðu fram yfir marga togara að vera ekki háður því að koma ávallt með ákveðna aflasamsetningu í land. Mér finnst fiskurinn sem við vorum að fá mjög góður, 2,1 kíló og upp í 2,5 kíló og út af Þórsbanka var hann 3 kíló og yfir. Aflinn frá okkur fór allur i vinnslu en veiðinni var stillt þannig að fyrst reynum við að taka ufsann þegar því er að skipta og svo þorskinn til að hafa hann sem ferskastan þegar við komum í land. Í vikutúr tökum við yfirleitt þorskinn á síðustu þremur dögunum,” segir Snorri.
Ekki lakari en línufiskur
Snorri blæs á þá fullyrðingu að togarafiskur sé ekki eins góður og línufiskur. „Það er kjaftæði. Einfaldlega vegna þess að i dag eru skipin farin að draga mikið styttra, tvo til þrjá klukkutíma á hol. Ég get ekki séð að fiskurinn sem við komum með að landi sé neitt lakari en sá línufiskur sem ég hef verið að sjá á fiskmörkuðum. Það getur svo sem verið að ef línubátur kemur inn með fiskinn nánast spriklandi eftir stuttan túr þá sé hann betra hráefni en togarafiskur. Mér þykir aftur á móti fullljóst að línubátur sem er úti í þrjá daga er að koma með mjög svipað hráefni að landi og við á togurunum. Holin eru orðin miklu minni en þau voru og því minna um að fiskurinn merjist, holin eru stillt þannig að við fáum ekki nema 4 til 6 tonn í einu. Ef það kemur fyrir að holið er stærra einhendir áhöfnin sér einfaldlega í að vinna aflann og það er staðið þar til að síðasti fiskurinn er kominn niður í lest. Ég fullyrði að við erum aldrei lengur en tvo til þrjá tíma að gera að fiskinum,” segir Snorri.
Allt 150 prósent menn
Alls eru 15 manns í áhöfninni á Klakk og segir Snorri að það séu allt þrælduglegir og ábyggilegir menn.
„Sumir eru búnir að vera með mér mjög lengi og við erum orðnir eins og stór fjölskylda og hringjumst mikið á þegar við erum í landi. Fyrirkomulagið í brúnni er þannig að við róum tvo túra og erum einn í fríi og það er mikil breyting frá því sem áður var og allt annað líf. Auðvitað kemur fyrir að menn taka aukatúr vegna þess að einhver er að fara í frí, en túrarnir eru frá fjórum og upp í sjö daga allt eftir veiðinni,” segir Snorri.
Að lokum segir Snorri að það skipti að sjálfsögðu miklu að mega veiða mikið en að mestu máli skipti að hafa góða menn um borð. „Það er aldrei hægt að fiska vel nema að áhöfnin sé samhent og tilbúin til að leggja mikið á sig þegar þannig stendur á. Ég þarf til dæmis aldrei að biðja menn að standa frívakt þegar mikið er að gera. Þeir ganga sjálfir í verkið þegjandi og hljóðalaust. Mannskapurinn á Klakki eru allt 150 prósent menn.“
